اواخر فصل تابستان که میشود یاد حرف دوست روانشناسم میافتم که نصیحتم میکرد و میگفت: «باید از مورچهها یاد بگیریم! ببین چطور برای فصل سرد بعدی توشه و ذخیره جمع میکنند! ما آدمها مخصوصا شهریها ، هم باید برای پاییز و زمستان خودمان توشه برداریم البته توشهای از انرژی مثبت و خاطرههای دلنشین.» او در ادامه من را برای رفتن به مسافرت چند روزه در این ایام تشویق میکرد و میگفت: «بیشتر اقامتگاههای تفریحی، با باز شدن مدرسهها و کوتاه و سرد شدن روزها، اکثر برنامههای تفریحی شان را تعطیل میکنند؛ پس بهتر است تا هنوز آب به آسیاب مانده است از فرصت تابستان برای مسافرت چند روزه استفاده کنی.» اما از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان دوست روان شناسم اصلا به مسائل مالی توجهی نداشت. برای من، شهریورماه همراه بود با هزینههایی همچون ثبت نام بچهها ، خرید نوشت افزار و پوشاک مورد نیاز برای فصل جدید...
مسافرتها همیشه هزینههایی دارد که میتوان آنها را در قالب هزینههای پیدا و پنهان دسته بندی کرد. هزینههای پیدا در واقع هزینههای ضروری مربوط به خورد و خوراک، اقامت و حمل و نقل است. این در حالی است که هزینههای پنهان بیشتر متناظر با هزینههای متفرقه و گاهی غیر ضروری است؛ از این دست میتوان به صرف بودجه در مقولههایی چون خرید تنقلات و سوغات، پرداخت عوارض جادهای و ورودی به اماکن گردشگری، انعام و... اشاره کرد. در این مجال ما تلاش میکنیم نشان دهیم که میتوان با اندکی حسن تدبیر حتی در هزینههای ضروری سفر نیز مدیریت مالی اعمال کرد.

چه جوری بریم؟ چی بخوریم؟ کجا بخوابیم؟
بدیهی است یکی از بخشهای جدانشدنی زندگی، مسافرت کردن است. بهتر است برای صرفه جویی به جای استفاده از وسایل حمل و نقلی همچون هواپیما و قطار، در صورت امکان از خودروی شخصی که البته قبلا از سلامت آن مطمئن شده ایم، استفاده کنیم. با به کار بستن ترفندهای مبتنی بر مصرف بهینه سوخت نیز میتوان صرفه جویی مضاعفی در این مقوله انجام داد. هزینههای خورد و خوراک از جمله هزینههای ضروری است که بخش قابل توجهی از بودجه سفر را به خود اختصاص میدهد. اما