با مقایسه طرح جدید اینترنتِ در نظر گرفته شده برای کاربران ایرانی با بسته‌های مرسوم در برخی کشورهای جهان ،به نکات قابل تاملی می رسیم. به عنوان مثال در کشور همسایه ترکیه سرویس‌های متعددی عرضه می‌شود که محدودیت حجمی آن ها در کمترین حالت برای سرعت ۸ مگابیت بر ثانیه ۵۰ گیگابایت در ماه است و با ۹۹ هزار تومان در ماه می‌توان اشتراک یک سرویس نامحدودِ ۲۵ مگابیتی را تهیه کرد، در حالی که سرویس مشابه ۲۰ مگابیتی در ایران بر اساس طرح جدید به ۲۰۰ گیگابایت محدود بوده و با 2.5 برابر قیمت بالاتر هر ماه ۲۵۰ هزار تومان تمام می‌شود. به گزارش zoomit ،همچنین در کشور کوچکِ استونی در اروپا تنها با ۷۷ هزار تومان در ماه می‌توان اینترنت ۲۵ مگابیتیِ نامحدود تهیه کرد و سرویس فیبر نوریِ ۱۰۰ مگابیتی بدونِ محدودیت دانلود هم تنها ۱۰۴ هزار تومان هزینه در بر خواهد داشت. حتی در کشوری مانند انگلستان با ۱۰ برابر درآمد سرانه ایران نیز اینترنت ارزان‌تر و با محدودیت‌های بسیار کمتری قابل خریداری است. در مقامِ مقایسه سرعت نیز حتی روی سرویس‌های ADSL و VDSL سرعت‌های کمتر از ۵ یا ۸ مگابیت اصولا منسوخ شده‌اند، در حالی که در طرح جدید ایرانی می‌توان سرعت‌های بسیار پایینِ ۵۱۲ کیلوبیتی و ۲ مگابیتی را هم مشاهده کرد.نکته دیگر این است که بر خلاف گفته معاون بررسی‌های فنی و صدور پروانه سازمان تنظیم مقررات درباره طرح‌های مشابه در دنیا، تقریبا در تمام کشورهای دنیا محدودیت‌های حجمی که تحت نام "میزان مصرف منصفانه" شناخته می‌شد، از تعرفه سرویس‌های ثابتِ اینترنتی برداشته شده و تنها سرویس‌های موبایلی و سرویس‌های ارزان قیمتِ ثابت با محدودیت‌های حجمی، آن هم با حجم‌های ۵۰ تا ۳۰۰ گیگابایت در ماه عرضه می‌شود.بحث دیگر هم تفکیک ترافیک داخلی و خارجی و تعیین محدودیت‌های کمتر برای ترافیک داخلی است. این کار فقط در کشور ما اتفاق افتاده و در هیچ کشور دیگری قابل مشاهده نیست. همچنین تعیین محدودیت حجمی ۱۰ گیگابایت در ماه تعجب برانگیز است، چرا که این حجم بر خلاف ادعای تهیه کنندگانش بسته به سرعت تنها ظرف یک روز و حتی چند ساعت به اتمام خواهد رسید و سنخیتی با الگوی مصرفِ بیشترکاربران ندارد و بیشتر شبیه جیره بندی حجم اینترنتی است.
