دی ان ای هر شخص قادر است که اطلاعات بسیار زیادی را در فضایی بسیار کم نگهداری کند. اخیرا، محققان پی برده اند که می توان از دی ان ای به عنوان وسیله ای برای ذخیره اطلاعات استفاده کرد. در حال حاضر این کار بر روی هارد درایو ها انجام می گیرد. ذخیره سازی بر روی دی ان ای یک مزیت دیگر هم دارد: بر اساس تحقیقات و آزمایشات اخیر انجام شده، این اطلاعات بر روی دی ان ای می تواند بدون هیچ خرابی، تا ۲۰۰۰ سال سالم باقی بمانند.
درست است که هارد درایو های حال حاضر بنظر خیلی با ثبات می رسند، اما خرابی آنها بعد از چند دهه بسیار محتمل است، از این رو، یک وسیله و راه مطمئن و پایدار برای ذخیره اطلاعات بسیار ضروری و مهم بنظر می رسدVint Cerf. از پیشگامان اینترنت، چندی پیش، در هشداری به همگان گفت “ما داریم تمام اطلاعاتمان را، بدون اینکه متوجه باشیم، خیلی راحت داخل چیزی می ریزیم که روزی می تواند یک سیاه چاله اطلاعاتی بشود! “
یک تیم از مهندسین سوئیسی تلاش به استفاده از DNA به عنوان یک ابزار ذخیره سازی کرده اند. هارد درایوهای امروزی می توانند تا ۴ ترابایت دیتا را ذخیره کنند که با صفر و یک کد باینری ثبت می شوند. اما اگه برروی DNA ذخیره بخواهیم کنیم، با ۴ نوکلئوتید شیمیایی یعنی A، C، G و T بطور تئوری می توانیم تا ۳۰۰۰۰۰ ترابایت اطلاعات دخیره کنیم. محققین به دنبال آن بوده اند که آیا از این طریق موفق به نگه داشتن بیشتر اطلاعات نسبت به هارد درایو های موجود، از نقطه نظر زمانی می شوند؟
بعد از انجام آزمایشاتی و با نوشتن یک کد ۸۳ کیلوبایتی بر روی یک DNA، و نگه داشتن آن در دمای ۱۶۰ درجه فارنهایت بمدت یک هفته که معادل نگه داشتن در دمای ۵۰ درجه بمدت ۲۰۰۰ سال است، زمانی که DNA را اصطلاحا decode کردن هیچ خطایی مشاهده نکردند و اطلاعات کاملا سالم بودند که نشان از این داشت DNA قابلیت عجیب بالایی در نگه داری اطلاعات دارد.
دیگر زیاد دور از تصور نیست که اطلاعات در کامپیوتر های آینده بوسیله DNA ذخیره شوند. البته این طرح بشدت از لحاظ اقتصادی گران است ولی محققین سوئیسی آن را هم در دست بررسی دارند. ذخیره اطلاعات دیجیتالی بر روی DNA از چیزی که تصور می شود زودتر شروع خواهد شد! دیگر منطقی نیست که اطلاعات خود را در یک “سیاه چاله اطلاعاتی” بریزیم.
